Black Box Intelligence ve Snagajob iş birliğinde gerçekleştirilen yeni bir araştırma, ekibinin eskisi olup saat başı ücret alan çalışanları araştırdı. Sonuç ise tüm sektörü etkileyecek cinsten; restoran işinden kaçınmaların bazı nedenlerinin çalışma kültüründeki olumsuzluklar, faydaların asgari düzeyde kalması ve müşterilerden gelen saygısızlık olduğunu bulunurken, bazı durumlarda işsizlik bile daha avantajlı görüldü.
İşsizlik Daha Cazip Olabilir mi?
4.700’den fazla aktif çalışan, işletmesinde eskiden beri hizmet veren ve saatlik ücretlendirilen restoran çalışanının katıldığı bir anketten elde edilen veriler açıklandı. İşçiler gıda hizmeti endüstrisinden akın akın ayrılırken ve operatörler çalışan bulmakta zorlanırken bu çalışma, mevcut işgücü kıtlığına katkıda bulunan faktörlere daha yakından bakmayı amaçladı.
Genel olarak rapor, pandemi öncesi personel seviyelerine kıyasla tam hizmet veren restoranların mutfakta 6,2 daha az çalışanla ve sunumda 2,8 daha az çalışanla yola devam ettiğini belirtiyor. Açıklanan açık iş pozisyonlarına bakıldığında milyonlardan bahsetmek mümkün olurken, açıktaki artışın en çok konaklama ve yemek servislerinde olduğu bildiriliyor. Dünya genelinde işten ayrılmalar rekor düzeye ulaşırken, sınırlı hizmet veren restoranlar için ciro oranları hala endişe nedeni olmaya açık halde bekliyor.
İşsizlik yardımlarının bir süreliğine işgücü krizindeki en büyük katkı kaynağı olduğu düşünülse de bu ödeneklerin kesilmesi halinde işgücü kısıtlılığında önemli ölçüde azalma görülmüyor. Açıklanan rapora göre ankete katılanların %66’sı ancak doğru koşullar sağlanırsa sektöre geri döneceklerini söylüyor. Başlangıç olarak, tazminat önemli bir faktör ve ankete katılanların yaklaşık üçte biri (%28) daha yüksek ücret için sektörü terk ettiğini söylemekte. Geçtiğimiz birkaç ay içinde eski franchise verenler işçilerden bazılarını geri getirmek için ücretleri arttırdı bile.
Restoranlara Acil Uygulama Yenileme Çağrısı
Ek olarak pandemi sırasında restoranlar kapatıldığında birçok işçi ödeme dışındaki nedenlerle depolama ve lojistik gibi diğer sektörlere geçti. Ankete göre kitlenin %23’ü daha tutarlı bir programa ihtiyaçları olduğunu söylerken, %17’si mesleki gelişim ve terfi fırsatlarının eksikliğinden şikayet etti. Diğer grupların ise çalışma saatlerini (%16) veya çalışma kültürünü (%15) suçladığı belirtildi.
Mevcut ve eski restoran çalışanlarının üçte ikisinden fazlası, özellikle aşı gereksinimleri gibi sağlık politikalarının uygulanması söz konusu olduğunda, müşterilerden gelen saygısızlığın endüstrinin işgücü sıkıntısındaki diğer bir faktör olduğunu söyledi. Raporda, saatlik çalışanların %65’inin işletmelerin müşterilerinin maske takmasını zorunlu kılmasını istediği ve bu çalışanların %83’ü yerel gereksinimlere bakılmaksızın kendilerini güvende tutmak için çalışırken maske takmayı planladıklarını belirtildi.
Rapora göre saygısızlık sadece müşterilerden gelmemekle birlikte, endişe verici bir şekilde çalışanların neredeyse yarısının yöneticilerinden gelen duygusal tacizi sektörden ayrılma kararında bir faktör olarak gösterdiği ve hatta %15’in yöneticiler veya iş arkadaşları tarafından cinsel tacize uğradığını ve %15’in de müşteriler tarafından cinsel tacize uğradığını belirttiği kaydedildi.
İleriye bakıldığında bu tür veriler restoran sahiplerinin ve franchise sahiplerinin yetenekleri çekmesine ve uygulamaların mevcut işgücüne daha iyi hitap edecek şekilde uyarlamasına yardımcı olabilir. İster yeni avantajlar sağlamak, ister çalışma ortamını değerlendirmek, isterse saatlik ücretleri artırmak olsun, restoran sahipleri iş adayı pazarında nasıl hayatta kalabileceklerini düşünmeye başlamak zorunda kalabilir.
